SARAJEVO THROUGH MY EYES - part II

Gradska vijećnica / The National and University Library 

Gradska većnica se nalazi u Sarajevu nedaleko od Baščaršije na Mustaj-pašinom mejdanu i predstavlja najlepši i najreprezentativniji objekat iz austrougarskog perioda građen u pseudo-maurskom stilu. U ovom stilu rađena je većina objekata što ih je u Sarajevu ostavila austrougarska vlast, a sinonim je za austrougarski period u Bosni i Hercegovini i zaštitni znak tog vremena. Prvi projekat je uradio Karlo Paržik, a kako se ovaj nije svidio ministru Benjaminu Kalaju, izrada novog je poverena Alexandru Witteku. Kao uzor u izradi ovog projekta poslužila mu je džamija Kemala II zbog čega je dva puta odlazio u Kairo. Kako je Witek navodno, upravo zbog ovog projekta (nedovoljnog osvetljenja u glavnoj auli zgrade), umno oboleo i izvršio samoubistvo, završetak njegovog projekta je poveren 1894. godine Ćirilu M. Ivekoviću. Uporedo sa izradom i razradom projekta tekla je i izgradnja objekta od 1892. do 1894. godine. Objekat gradske većnice zvanično je predat na upotrebu 1896. godine.

The National and University Library of Bosnia and Herzegovina (NUBBiH) (Bosnian, Croatian, and Serbian: Nacionalna i univerzitetska biblioteka Bosne i Hercegovine) is the national library of Bosnia and Herzegovina, located in the city of Sarajevo. It was designed in 1891 by the Czech architect Karel Pařík, but criticisms by the minister, Baron Benjamin Kallay, caused him to stop working on the project. It was initially the largest and most representative building of the Austro-Hungarian period in Sarajevo and served as the city hall.

Latinska ćuprija / Latin bridge

Latinska ćuprija (od 1918-1992 nosio naziv Principov most) je jedan od najstarijih sarajevskih mostova, a menjao se s vremenom, od prvog drvenog mosta, koji je stajao na istom tom mestu, pa sve do današnjeg oblika. Prvi most na ovom mestu je bio od drveta, i spominje se u popisu bosanskog sandžaka iz 1541. Sagradio ga je sarač Husein, sin nekog Širmerda. Kameni most gradi sarajevski ajan Ali Ajni-beg godine 1565. Poplava koja je pogodila Sarajevo 1791. oštetila je most, a sredstva za njegovu obnovu izdvaja Hadži Abdulah Briga. Obnova je usledila 1798/99. godine. U obnovi su učestvovali domaći majstori, kako se spominje u tadašnjim dokumentima.

Latin Bridge (Bos. Latinska ćuprija, named Principov most - "Princip Bridge" durng the Yugoslavian era), is a historic bridge over the River Miljacka in Sarajevo. The northern end of the bridge was the site of the assassination of Archduke Franz Ferdinand of Austria by Gavrilo Princip, in 1914, which became a casus belli of World War I. The bridge got it name after the nearby Latin, i.e. Dubrovnik trade colony.

Bursa česma Stari grad / Bursa fountain

Na trgu između ulica Bistrik i Isa bega Ishakovića bb, presecanjem vrpce svečano je otvoren „Osman Gazi-Bursa sebilj“, javna česma koju je Sarajevu poklonila opština Osman Gazi iz turske pokrajine Antaliya.

On the square between street Bistrik and Isa Isakovic, ribbon-cutting ceremony is open Osman Gazi Bursa fountain. Public fountain which was donated by the Municipality of Sarajevo Osman Gazi from Turkey Antalya Province.

Zena plete priglavke na ulici / Women knitting slippers

Latinska cuprija  / Latin bridge 

Reka Miljacka / Miljacka river

Miljacka je desna pritoka Bosne, a nastaje kod Sarajeva. Iako je vrlo kratka(39,5 km), Miljacka je jedna od najpoznatijih reka u BiH, iz razlog sto protice kroz glavni grad. Na Miljackoj se nalaze vise desetine mostova, u tursko doba 13, od cega je pet kamenih, a nastaju u 16. veku.

The Miljacka is a river in Bosnia and Herzegovina that passes trought Sarajevo. The Miljacka is rather small river, only 39,5 km long. Becouse of its poor discarge, the Miljacka is known for its peculiar smell and brown waters. Miljacka have dozens bridges, 13 of them are from 16 centry.

Narodno pozorište / The Sarajevo  National Theatre

Narodno pozorište Sarajevo najveća je pozorišna kuća u BiH i jedna od najznačajnijih u Jugoistočnoj Evropi. Otvoreno je 17. novembra 1921. godine, a svečani čin otvaranja pripao je Branislavu Nušiću, tadašnjem načelniku Umetničkog odeljenja Ministarstva prosvete. Tri večeri za redom izvođeni su muzičko-dramski programi i tako je ozvaničen početak rada kuće. U počecima svog postojanja Narodno pozorište Sarajevo je djelovalo isključivo kao dramsko pozorište. Od 1946. u ovo pozorište se uvode i muzički oblici djelovanja, pa će tako bogatoj istoriji ovog pozorišta izuzetno pridoneti Opera, odnosno Balet. Narodno pozorište Sarajevo je središnja pozorišna kuća države BiH i ono je svojim umetničkim rezultatima, radom generacija umetnika, a posebno načinom organizacije (tri ansambla Opera, Drama i Balet), veoma važan element pozorišnog i uopšte duhovnog života u BiH  9. novembra 1946. započela je svoju umetničku delatnost Sarajevska opera  svečanom premijerom Smetanine "Prodane neveste". Time je učinjen veliki napredak u razvijanju muzičke kulture u Bosni i Hercegovini.

Sarajevo National Theatre is the largest theater in BiH and one of the most important in South-Eastren Europe. Opened on 17 November 1921, a solemn opening belonge to Branislav Nusic. In the begining of its existence, the National Theatre Sarajevo has acted only as a drama theater. Since 1946 in this theatre are inroduces and musicial forms of action, and so will the rich history of this theater very contributed Opera or Ballet. 

Akademija likovnih umetnosti i most Festina lente-Požuri polako / Academy of Fine Arts And the Bridge Festina lente - Hurry slowly

Akademija likovnih umetnosti u Sarajevu kao visokoškolska ustanova i članica Univerziteta je osnovana 1972. godine. Osnovali su je eminentni naučni radnici, profesori, kulturni delatnici koji su se školovali u Beogradu, Ljubljani, Zagrebu, i koji su u to vreme bili već priznati i afirmisani umetnici. Objekat današnje Akademije likovnih umetnosti u Sarajevu je prva i jedina Evangelistička crkva u vreme austrougarske uprave. Izgrađena je 1899. po nacrtima arhitekte Karla Paržika u romaničko-vizantijskom stilu kao centralna podkupolna građevina. Objekat je proglašen kulturno-istorijskim spomenikom i nalazi se na listi zaštićenih objekata Zavoda za zaštitu kulturno-istorijskog i prirodnog nasleđa.

Academy of Fine Arts in Sarajevo as an institution and a member of the University was founded in 1972. It wa founded by eminent scholars, teachers, cultural activists who were educed in Belgrade, Ljubljana, Zagreb and who at that time werw already recognezed and renowned artist. The buildings todays Academy of Fine Arts is the first and only Evangelical Churc during the Austro-Hungarian. It was built in 1899 to designs by architect Karl Parzik in the Romanesque- Byzantine style as a central domen building. The building was declared a historical and cultural monument and is on the list of protected buildings of Institute for Protection of Cultural and National Heritage.

Natpis na pomenutom mostu / Quotes from that bridge

Festina lente (Požuri polako) je novi most preko reke Miljacke u Sarajevu izgrađen 2012. godine. Most spaja šetalište Obale Maka Dizdara ispred Akademije Likovnih umetnosti u Sarajevu i Radićevu ulicu. Izgradnju mosta, čija je vrednost skoro dva miliona KM, finansirala je Opština Centar. Idejni projekat za most su uradili studenti Akademije likovnih umetnosti, smera produkt dizajn: Adnan Alagić, Amila Hrustić i Bojana Kanlić. Gradilište za ovaj projekt otvoreno je 20. oktobra 2011. godine, a izgradnja mosta bila je završena početkom jula 2012. godine. Most je svečano otvoren 22. avgusta 2012. godine.

Festina lente (Latin for "make haste slowly") is a pedestrian bridge over the Miljacka River in Sarajevo. The bridge is 38 meters long and features an unusual looping in the middle, suggesting slowing down and enjoying the view. Conceptual design for the bridge was created by three students of the Academy of Fine Arts in Sarajevo: Adnan Alagic, Amila Hrustić and Bojana Kanlic. The bridge connects the Mak Dizdar embankment (close to the Academy) with Radic street. It was officially opened on 22 August 2012.

Saborna crkva Presvete Bogorodice / The Cathedral Churc of the Nativity of the Theotokos

Saborna crkva u Sarajevu jedan je od najvećih pravoslavnih hramova na Balkanu. Crkva se nalazi u samom centru grada, pored Ekonomskog fakulteta, sa desne strane reke Miljacke. Saborna crkva u Sarajevu posvećena je rođenju Presvete Bogorodice. Pre rata u njoj je bilo sedište Mitropolije Dabrobosanske. Odluka o njenoj izgradnji doneta je na početku 1859. godine, a sama gradnja započeta je 1863. i trajala je 11 godina. Radovi su završeni 1. maja 1874. godine. Osvećenje završene crkve izvršio je mitropolit dabrobosanski Pajsije godine 1872.

The Cathedral Church of the Nativity of the Theotokos (Serbian: Саборна Црква Рођења Пресвете Богородице or Saborna Crkva Rođenja Presvete Bogorodice) is the largest Serbian Orthodox church in Sarajevo and one of the largest in the Balkans. The cathedral is dedicated to the nativity of the Theotokos. It was erected at the request of the Orthodox parish of Sarajevo between 1863 and 1868. The church is constructed as a three-section basilica inscribed in a cross-shaped plan, and has five domes. The domes are built on the beams; the central one is much larger than the other four side domes. The church is arched by round elements.

Katedrala Srca Isusova / 

Projekat za izgradnju Katedrale uradio je Josip Vancaš kombinujući elemente romanike i gotike i tako stvorio sintezu po kojoj se ovaj objekat izdvaja od ostalih te vrste. Po tom projektu urađen je i deo enterijera. Izgradnja objekta je započela 1884. godine, a 1889. godine objekat je završen i predat na upotrebu sarajevskoj gradskoj opštini. Katedrala je izgrađena na mestu nekadašnjeg janjičarskog logora gde je austro-ugarska uprava nameravala sagraditi gradsku tržnicu. Trg ispred katedrale nosi naziv fra Grge Martića i na njemu se planira sagraditi spomen-obeležje papi Ivanu Pavlu II, koji je posetio Sarajevo 1997. godine.

The Sacred Heart Cathedral in Sarajevo, commonly referred as the Sarajevo Cathedral is the largest cathedral in Bosnia and Herzegovina. It is the seat of the Archbishop of Vrhbosna, currently Cardinal Vinko Puljić, and center of Catholic worship in the city. The Cathedral is located in the city's Old Town district. Sacred Heart Cathedral was built in honor of the Sacred Heart of Jesus, an important Catholic concept. Architect Josip Vancaš modeled it after the Notre-Dame de Paris using the neo-Gothic style and elements of Romanesque architecture. Work began on August 25, 1884, and was completed in the same month in 1889. The Bishop of Dubrovnik was present for the opening. Peace demonstration in front of the cathedral on September 1991 prior to the Bosnian war. The building was damaged during the Siege of Sarajevo, but was not completely destroyed, and the damage has since been repaired. The building is often used as a symbol of the city: The design above the door to the Cathedral is part of the flag and seal of Sarajevo Canton and the Romanesque towers are featured on the flag and coat of arms of Sarajevo.

Tašlihan

Tašlihan (u prevodu kameni han) je bivši karavan-saraj koji se nalazio na mestu sadašnje bašte hotela "Evropa" u Sarajevu. On je treći po redu izgrađeni kameni karavan-saraj u Sarajevu. Sagrađen je u periodu od 1540-1543. godine iz zaostavštine Gazi Husrev-bega, posle njegove smrti. Dozidan je uz Gazi Husrev-begov bezistan sa njegove zapadne strane. Bio je kvadratne osnove, a njegova dužina bila je 47 metara. U svome dvorištu je imao šadrvan, na čijim je stupovima bila mala džamija. Na spratu su bile sobe za putnike. Domaći i strani trgovci imali su svoje radnje u okviru Tašlihana. Smatra se da je ovaj karavan-saraj služio više trgovini, nego prometu putnika. Požar iz 1879. godine teško je oštetio Tašlihan i učinio ga neupotrebljivim. U okviru projekta sanacije, rekonstrukcije i dogradnje hotela "Evropa", od 5. juna do 13. jula 1998. godine, obavljena su arheološka istraživanja u delu letnje bašte hotela, koja su rezultovala otkrivanjem dela temelja, i masivnih zidova hana. Arheološko područje - ostaci Tašlihana u Sarajevu su proglašeni nacionalnim spomenikom Bosne i Hercegovine 2007. godine.

Taslihan (meaning stone han) is a former caravanserai which was located on the site of the present gardens of the hotel "Europe" in Sarajevo . He is the third built stone caravanserai in Sarajevo. It was built in the period from 1540 to 1543. The legacy of Gazi Husrev-Bey , after his death. The building now with the Gazi Husrev-beg bezistan to the west. It is square in plan, and its length was 47 meters. In his yard he had a fountain , on whose pillars were small mosques . On the floor were rooms for travelers. Domestic and foreign merchants had their operations within Tašlihan. It is believed that this caravanserai served more trade, but passenger traffic.A fire in 1879 severely damaged Tašlihan and made it unusable.

Pogled Sarajeva sa planine Trebević / The view of Sarajevo from mountain Trebevic

Trebević je planina koja se nalazi na jugoistočnom delu Sarajeva. Visoka je 1627m i nadovezuje se na planinu Jahorina. Trebevic predstavlja znacajan turisticki i rekreativni centar, koji je u proteklom ratu dosta unisten. Grad je sa ovim izletistem povezan asfaltnim putem i zicarom. Tu je izgradjena kombinovana staza za bob i sankanje, i tu su odrzavana takmicenja u ovim disciplinama za vreme 14. Zimskih olimpijskih igara 1984. Na 1566 m, blizu vrha, 1975. izgrađen јe telekomunikacioni toranj visine 60m i јedini јe telekomunikacioni releј koјi niјe uništen od strane NATO aviјaciјe 1995. tokom bombardovanja releјa. Važan јe telekomunikacioni čvor za Saraјevo i predaјnik za nekoliko RTV stanica.

Trebević a mountain is found directly to the southeast of Sarajevo, territory of East Sarajevo city, bordering Jahorina mountain. Trebević is 1627 meters (5338 ft) tall, making it the second shortest of the Sarajevo mountains. During the Middle Ages, Trebević was known as Zlatni Do. During the 1984 Winter Olympics Trebević, like the other Sarajevo mountains, was used for a number of Olympic events, such as bobsledding. During the Siege of Sarajevo, Trebević took on a darker role as its elevations proved ideal positions for besieging artillery and the mountain became a key fighting ground. Trebević today is not as important of a tourist destination as Igman or Bjelašnica, largely due to the heavy fighting that took place in the early 1990s. Still, most of the land mines are now cleared. There are numerous hotels, mountaineering homes, and other such structures on Trebević and the immediate area.

(source: wikipedia.org)